Παρά τις αντίθετες εκτιμήσεις πολλών εμπειρογνωμόνων, τα αποτελέσματά τους Βρετανοί: Η ΕΕ δεν θα είναι τόσο σκληρή όσο φοβόταν. Ωστόσο, αυτό το βήμα είναι ένα τεράστιο ιστορικό λάθος, σχολιάζει η Deutsche Welle.
Τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης σχολίασαν. “Είναι σαφές ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός και οι ευρωπαίοι διαπραγματευτές αρέσουν στο δράμα ότι πρέπει να πείσουν ότι είναι η ήδη ταραγμένη ευρωπαϊκή κοινωνία που αγωνίστηκε μέχρι το τέλος να εξυπηρετήσει τα ίδια συμφέροντα. Μόνο η συμφωνία που επετεύχθησαν την παραμονή των Χριστουγέννων θα μπορούσε να επιτευχθεί πολύ πριν, φυσικά, πριν από τρεις ή έξι μήνες. Εκτός από κάποιες μικρές αλλαγές στο επίπεδο της αλιείας, ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό σε βρετανική πρόταση της ΕΕ το περασμένο καλοκαίρι.
“Με ένα μείγμα θάρρους και αφελής λαϊκισμού, ο λεγόμενος άτακτος πρωθυπουργός κηρύσσει τη συμφωνία στους συμπολίτες του μεγάλη επιτυχία. Ισχυρίζεται ότι έχουν εκπληρωθεί όλες οι υποσχέσεις της προεκλογικής εκστρατείας του 2016. Αλλά αυτό είναι λάθος. Η συμφωνία είναι ένας κλασικός συμβιβασμός, όπως όλες οι εμπορικές συμφωνίες. Κανένας κανονισμός δεν είναι καλύτερος από αυτό που είχαν ήδη οι Βρετανοί ως μέλος της ΕΕ.
Η συμφωνία, η οποία ισχύει επί του παρόντος, προβλέπει μια αργή εγχώρια αγορά, η οποία είναι τώρα έτοιμη για περαιτέρω διαφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών. Στον τομέα της προστασίας του κλίματος, της επιστήμης, των μεταφορών, της αντιτρομοκρατίας, οι Βρυξέλλες και το Λονδίνο ελπίζουν να συνεχίσουν την καλή συνεργασία με πνεύμα εμπιστοσύνης. Εάν αυτή η εμπιστοσύνη διατηρηθεί μετά την παρακμή των Βρετανών τα τελευταία χρόνια, τότε η ευρωπαϊκή πλευρά πρέπει να δει κάτι ξανά.
Θύματα του νεο-εθνικισμού
Ας δούμε ένα καλό παράδειγμα ενός ηττημένου στη συμφωνία, που είναι Βρετανοί φοιτητές, καθώς δεν μπορούν πλέον να συμμετέχουν στην ανταλλαγή Erasmus, συνεχίζει η DW. Απλώς μας γνώρισε τότε. Θα είναι επίσης πιο δύσκολο για φιλόδοξους ξένους μελετητές να σπουδάσουν σε βρετανικά πανεπιστήμια. Για τη βρετανική κοινωνία, το κόστος σε αυτόν τον τομέα θα είναι πολύ υψηλότερο από την τιμή του Erasmus.
Αυτό το σημαντικό πρόγραμμα θυσιάστηκε στον βωμό του ύπουλου νεοεθνικισμού των υποστηρικτών του Brexit. Ο πονηρός λαϊκίστας Μπόρις Τζον Ονσον έπαιξε την κάρτα ανεξαρτησίας, η οποία εξακολουθεί να είναι αγαπημένη στα αυτιά των Βρετανών. Ισχυρίστηκε ότι η ομολογία του είχε ληφθεί μέσω βασανιστηρίων και ότι η ομολογία του είχε ληφθεί μέσω βασανιστηρίων. Στις μακρινές Βρυξέλλες, καμία χώρα της ΕΕ δεν κυβερνάται από μια κρυφά ελκυστική δύναμη. Όλοι συμμετέχουν εξίσου στο νομοθετικό έργο. Και όλοι δεσμεύονται εξίσου από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Κανείς δεν αναγκάστηκε να ενταχθεί στην ΕΕ.
Ο John Onson ισχυρίζεται ακόμη ότι η Βρετανία έχει ανακτήσει την ανεξαρτησία της. Ποιος είναι από ποιον; Ο πρωθυπουργός και ο συνοδός του θυμούνται την έννοια της ανεξαρτησίας του περασμένου αιώνα, όταν οι θάλασσες του κόσμου ελέγχουν τα βρετανικά πλοία σε μια σχεδόν ατελείωτη αυτοκρατορία. Όμως σήμερα, κάθε χώρα που θέλει να έχει διεθνές εμπόριο και διεθνείς σχέσεις πρέπει να παραιτηθεί από την κυριαρχία της προκειμένου να απολαύσει τα οφέλη της συνεργασίας. Ως μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, των Ηνωμένων Εθνών, του ΝΑΤΟ, φυσικά, της ΕΕ, η οποία συνεπάγεται μικρές ή μεγάλες υποχρεώσεις, αλλά και δικαιώματα. Ωστόσο, κανένα από αυτά δεν προϋποθέτει την απώλεια εθνικής κυριαρχίας ή ανεξαρτησίας.
Παρεμπιπτόντως, στην Πολωνία και την Ουγγαρία, οι λαϊκιστές βράζουν στο ίδιο καζάνι της υποτιθέμενης εθνικής κυριαρχίας.
Ένα παραπλανητικό όνειρο
Στο πλαίσιο της επιδημίας που έπληξε τη Βρετανία για δεύτερη φορά, ο John Onson θα έπρεπε να είχε συνειδητοποιήσει ότι υπήρχαν πιο σημαντικά πράγματα από το να πέσουν σε εθνικιστικές φαντασιώσεις. Η αλληλεξάρτηση είναι πολύ μεγάλη. Το διήμερο κλειστό κύμα έδειξε πόσο ευάλωτο είναι το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτή η εμπειρία βοήθησε πιθανώς όλους εκείνους στο Λονδίνο που είναι φιλικοί να καταλήξουν σε εμπορική συμφωνία.
«Πριν από ένα χρόνο, όταν η Βρετανία εγκατέλειψε επίσημα την ΕΕ, ο Τζον Οόνσον κέρδισε, λέγοντας ότι έκοψε τους ευρωπαϊκούς δεσμούς και ανακοίνωσε με χαρά ότι θα κάνει επικερδείς επιχειρηματικές συμφωνίες σε όλο τον κόσμο. Τι συνέβη σε όλα αυτά; Απλά τίποτα. Δεν υπάρχει ούτε ίχνος συμφωνίας με τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους εκτός της ΕΕ, ιδίως τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα. Έχουν υπογραφεί συμφωνίες με την Japan Aponia և Singapore. Αλλά είναι σχεδόν πανομοιότυπες με εκείνες με τις οποίες η ΕΕ διαπραγματεύεται ήδη με δύο εταίρους. Οι Βρετανοί το αντέγραψαν. Ο όγκος αυτών των δύο εμπορικών συμβάσεων αντιστοιχεί μόνο σε ένα μικρό ποσοστό του συνολικού ετήσιου εμπορίου.
“Εξάλλου, το Brexit ήταν και παραμένει ένα παραπλανητικό δώρο που δεν ταιριάζει καθόλου στη συσκευασία του. Όλα θα ήταν καλύτερα για τους Βρετανούς με την ΕΕ. “Θα ήταν ακόμα καλύτερο χωρίς το αεροπλάνο Johnson”, σχολίασε ο DW.